CZYM JEST?
Psychoterapia jest metodą leczenia zaburzeń psychicznych i trudności emocjonalnych za pomocą metod psychologicznych.
JAKI JEST CEL?
Odpowiednio dobrane przez psychoterapeutę działania mają służyć złagodzeniu cierpienia pacjenta oraz poprawie jego dobrostanu i jakości życia.
DLA KOGO?
Naszą ofertę kierujemy zarówno do osób poszukujących krótkoterminowej pomocy psychologicznej, wsparcia w sytuacjach kryzysowych, jak i do osób pragnących podjąć psychoterapię indywidualną, terapię par lub terapię rodzinną.
Oferujemy terapię osobom doświadczającym:
- napięcia emocjonalnego;
- zaburzeń nastroju;
- depresji i stanów depresyjnych;
- lęku (napady paniki, lęk uogólniony);
- fobii (lęk przed określonymi sytuacjami, zjawiskami czy przedmiotami, np. lęk społeczny);
- traumy, stresu wynikającego z przeżytego urazu, straty;
- zaburzeń obsesyjno – kompulsyjnych (natrętne, uporczywe myśli i uczucie przymusu wykonywania pewnych czynności);
- zaburzeń odżywiania;
- uzależnień (alkohol, narkotyki, leki, jedzenie, hazard);
- trudności w kontroli złości;
- poczucia wstydu;
- niskiego poczucia własnej wartości;
- problemów w relacjach i związkach, problemów rodzinnych;
- trudności w doprowadzaniu do końca ważnych celów życiowych;
- sytuacji kryzysowej.
JAK CZĘSTO?
Zarówno częstotliwość jak i długość psychoterapii jest kwestią indywidualną i zależy od danego pacjenta. Zazwyczaj spotkania odbywają się raz na jeden lub dwa tygodnie.
W JAKIM NURCIE TERAPEUTYCZNYM?
W zależności od Państwa potrzeb dobieramy najbardziej odpowiednie formy i techniki pracy terapeutycznej, opierające się na dwóch powszechnie cenionych nurtach terapeutycznych: psychoterapii poznawczo – behawioralnej oraz terapii systemowej.
Psychoterapia poznawczo – behawioralna – oparta jest na założeniu o wzajemnym wpływie trzech obszarów: myśli, emocji i zachowań. Zmiana na którymkolwiek z tych poziomów wpływa na pozostałe. Człowiek nadaje osobiste znaczenie napotykanym sytuacjom i doświadczeniom, tworząc tym samym własny obraz świata. Interpretacja rzeczywistości oraz nadane jej znaczenie wpływają na rodzaj doświadczanych przez nas emocji, a także działań, jakie podejmujemy. Istotą terapii poznawczo – behawioralnej jest więc odkrycie podtrzymujących problem interpretacji i odpowiednie ich zmodyfikowanie.
Psychoterapia poznawczo – behawioralna opiera się na ścisłej współpracy: zakłada czynne uczestnictwo pacjenta w procesie terapeutycznym – zarówno podczas sesji, jak i poza nimi. W procesie terapii kluczowe znaczenie ma także psychoedukacja, czyli przekazywanie informacji o naturze doświadczanych trudności psychicznych. Dzięki temu pacjent zostanie wyposażony w narzędzia, za pomocą których będzie potrafił radzić sobie z pojawiającymi się problemami i nauczy się zapobiegać ich nawrotom również po zakończeniu terapii.
Terapia systemowa – skupia się na funkcjonowaniu całych systemów. Systemem może być rodzina, para, inne systemy problemowe, ale także sama jednostka. Nurt ten sprawdza się zarówno w terapii indywidualnej, rodzinnej jak i grupowej. W terapii systemowej odrzuca się model myślenia przyczynowo – skutkowego, linearnego na rzecz modelu przyczynowości cyrkularnej – czyli jedno zjawisko prowadzi do drugiego, które następnie wpływa na jeszcze inne zjawisko.
Celem terapii jest zmiana całego systemu, a nie zmiana człowieka określonego mianem „problemowego”. Terapeuta systemowy charakteryzuje się postawą neutralności – nie ocenia, a jedynie obserwuje relacje i sprzężenia między członkami systemu. Istotnym elementem tej terapii jest zmiana oparta na różnicy – dzięki wspólnym spotkaniom z terapeutą może pojawić się inny niż dotychczas język opowiadania o problemie. W trakcie procesu terapeuta koncertuje się przede wszystkim na zasobach klienta i jego systemu, stosuje metafory, przeformułowania, zmienia kontekst itp.